آشنایی با شهر بنارس، شهر مقدس هندی ها

بنارس، شهر مقدس هندوها

بنارس یکی از شهرهای مهم و دیدنی هند محسوب می شود که سالیانه میلیون ها گردشگر از آن دیدن می کنند. دین اغلب مردم این شهر هندو و بودا میباشد.

شهر بنارس یا وارانسی

بنارس از شهرهای مذهبی در کشور هند می باشد؛ که بر کرانه رود گنگ در جنوب شرق ایالت اوتارپرداش هند واقع میباشد. در شبه قاره هند بنارس، یک شهر تاریخی ، فرهنگی و تجاری از زمانه های قدیم میباشد. طبق تحقیقات صورت گرفته، احیانا بنارس قدیمی ترین شهر مسکونی دنیا به شمار می رود.

یکی از نام های معروف بنارس، کاشی میباشد. این نام برگرفته شده از فردی در قبایل آریایی نژاد می باشد که غالبا مفهوم براق و درخشان دارد. پس از آن در سال 1956 نام این شهر را به وارانسی دگرگونی دادند. وارانسی به معنی برخورد رود وارونا و آسی که بیانگر جایگاه جغرافیایی شهر میباشد، می باشد.

هندی های سراسر جهان،ایالت اوتارپرداش را مقدس ترین مکان گمان می دارند و عقیده دارند برای خلاص شدن روح از جسم باید جسد را در بنارس به آتش بکشند.

اگر خاکستر جسدی را در ساحل غربی دریای گنگ پراکنده کنند، روح این پیکر”نیروانه” یا “موکشه” را دریافت می کند. نیروانه در ادیان هندو و بودا به معنی رهایی از چرخه تولیدمثل های دوباره «سمساره» میباشد.

در ساحل غربی دریای گنگا روزانه بین 30000 الی 40000 جسد را می سوزانند تا خاکسترش را در دریای مقدس گنگا پخش کنند. همچنین اندازه بسیاری جسد نیز تحت عنوان “اجساد طرد شده” در رودخانه گنگ رها می شوند که معمولا خوراک حیوان ها می شوند.

شهر بنارس به یوگا، رقص و موسیقی های محلی معروف میباشد.همچنین مکان مناسبی برای خریدن پارچه های ابریشمی و ساز های بی نظیر هندی می باشد.

تاریخچه بنارس

در سال 590 قمری، شهر بنارس را معزالدین محمد سام تصرف کرد. در دوران ی محمدسام بت های بسیاری خراب و ویران شدند. حدود 346 سال بعد یعنی در 936 قمری، بنیان گذار امپراتور گورکانی هند به نام ظهیرالدین محمد بابر، شهر بنارس را به قلمرو خود افزود. پس از او در دوران ی اکبر شاه (سومین پادشاه سلسله گورکانی)، راجه جی سینگه رصدخانه ها و معابدی را در بنارس ساخت.

ششمین امپراتور گورکانی هند،اورنگ زیب جهانی یا جهانی اعظم بود که از سال 1658 تا 1770 میلادی حاکم هند بود، او مسجدی را به جای یکی از معابد قدیم هندی ساخت.

در سال 1775 میلادی، شهربنارس به بریتانیا (بزرگ ترین پرکار اقتصادی جهان آن دوران) واگذار شد و در نهایت در سال 1950 میلادی به اتحادیه ی هند پیوست.

شهر بنارس به دلیل برخورداری از جایگاه بینهایت خوب و قرارگیری بر سر راه ارتباطی مراکز مهم ادبی و علمی همانند لکهنو، جونپور، آگره و عظیم توسعه‌یافته به یکی از مراکز تجمع دانشمندان و شعرا تبدیل شد.

در زمانه سومین پادشاه گورکانیان هند یعنی در دوران ی اکبرشاه ، چهارمین پادشاه این سلسله (جهانگیر شاه) و پنجمین امپراتور سلسله ی گورکانی (شاه جهان) ، شاعران و ادبای پارسی گوی بسیاری در بنارس زندگی می کردند. اکنون هم شهر بنارس جزو مراکز آموزش زبان پارسی میباشد و زبان و ادب پارسی در دانشگاه هندوی بنارس تا مقطع دکتری آموزش می شود. علاوه براین در مدرسه دینی الجامعة السلفیة هم طلاب به پارسی آموزش داده می شوند.

یکی از منظومه های ایرانی و هندی قصه «ملک خورشید و معشوق بنارس» میباشد.این قصه سرگذشتی از عشق پاک جوانی ایرانی و اهل اصفهان با دختری اهل بنارس به نام ملک خورشید، دختر شاه بنارس میباشد.در انتهای قصه آمده میباشد که دلباخته و معشوق در دریا غرق شده و می میرند. سراینده ی این قصه ملا محمد خطای شوشتری با تخلص«خطا» بوده میباشد.

در بنارس موزه ای به نام بهارات کالا بهاوان وجود دارد که سریال ای از مجسمه ها، نسخه های خطی متن شده روی برگ نخل ، نقاشی های مینیاتوری و نمایشگاه های زمان محلی  وجود دارد که جذابیت این شهر را چندین مساوی کرده میباشد.

دانشگاه های بنارس

در سال 1920 در هند،دانشگاه هایی توسط سید احمد خان ساخته شد.یکی از مهمترین این دانشگاه ها، دانشگاه هندو و علیگره  می باشد که حجم بینهایت زیادی از دانشجویان را در خود جای داده میباشد. از دیگر دانشگاه ها که افراد با ملیت های مختلف در آن اموزش می بینند می توان به دانشگاه اجتماع ملی اسلامیه و دهلی اشاره کرد.

دانشگاه هندوی بنارس، دانشگاهی مرکزی ودیدنی در شهربنارس و یکی از بزرگ ترین دانشگاه ها در آسیا محسوب می شود و از نظر وسعت و فضای سبز بینهایت حائز اهمیت میباشد. در محوطه دانشگاه مذکور، درختان کهنسالی وجود دارند که قدمت آن ها به صدها سال می رسد. نوع معماری این دانشگاه بینهایت جذاب و بی نظیر میباشد و ساختمان آن با رنگ قرمز و کرمی طرح‌ریزی شده میباشد.

مهمترین ترین دلیلی که دانشگاه هندو را از دانشگاه های دیگر برجسته می کند، وجود کتابخانه ی عظیمی میباشد که حدود 1 میلیون از کتاب های معروف را در خود جای داده میباشد.

رسوم بنارس هند

سرنات بنارس از مهم ترین مکان های بوداییان

از مهم ترین مکان های بوداییان سرنات ها هستند که شبیه به کلیسای مسیحیان هستند. بوداییان قدیم براین باور بودند که بودا هفت سال را در یکی از محلات بنارس به ریاضت سپری کرده و پس از این مدت به سرنات بازگشته و شش هفته را در زیر یکی از درختان بیابان به مراقبت نفس پرداخته میباشد. این قصه از سوی هندو ها مورد انتقاد قرار گرفته میباشد.

مراسم رفتینگ

هندی ها می گویند: اگر در آب رودخانه بنارس (گنگ) غسل کنید، تمامی گناهانتان از بین می رود.

در مراسم رفتینگ میلیون ها هندی به رود گنگ رفته و معتقدند باانجام غسل الهه گنگ گناهانشان را می شوید.همچنین از رود گنگ با نام دروازه ای رو به بهشت یاد می کنند.

طول رود منزل گنگ بیش از 2500 کیلومتر می باشد که از هیمالیا در شمال هند و کشوربنگلادش تا خلیج بنگال امتداد می یابد.

رود گنگ با تمامی جنبه های معنویی که برای هندو ها دارد، یکی از نجس ترین رود های جهان شمرده می شود.

مراسم آرتی یکی از مراسم مذهبی هندویان در بنارس

از مراسم های مذهبی هندویان، می توان به مراسم آرتی اشاره کرد. اجرای این مراسم همراه با افروختن آتش میباشد که هندوها به ستایش رود گنگ و الهه می پردازند.

اگر اجرای این مراسم در هنگام طلوع خورشید باشد، در قاط «آسی» برگزار می گردد؛ اگر هم در زمانه غروب خورشید باشد در قاط «دساشوامد» ایفا می شود.

به پلکان هایی که در کناره ی رود گنگ وجود دارد، قاط گفته می شود.از قاط برای اجراکردن مراسم های مذهبی استفاده می کنند.قاط ها علاوه بر بنارس در شهرهای مقدس دیگر ازجمله هاریدوار و ریشیکش نیز وجود دارند.

در مکان هایی که قاط وجود دارد، افراد به کمک آن ها بدن خود را به داخل آب می برند و با انجام این عمل ایمان خود را برای انجام مراسمات زورمند تر می کنند.

در بنارس بیش از 100 قاط وجود دارد که قاط داساشوامد و آسی بزرگترین آن ها هستند.

معبد ویشوانات

مهمترین مکان مذهبی برای هندوهای بنارس،ویشوانات میباشد.در این معبد پرشکوه، یکی از خدایان اصلی هندویی به نام شیوا را پرستش می کنند.

هندوها معتقدند شهر بنارس متعلق به خدای آبادسازی و ویرانی «شیوا» میباشد و اگر کسی در این شهر فوت شود، روح او از چرخه ی تناسخ رها گشته و مستقیما داخل بهشت می شود.

بنای کنونی این معبد در سال 1776 تعمیر و بازسازی شده میباشد.

بهترین زمانه برای سفر به شهر بنارس

این شهر جزو شهرهای گرم هند میباشد که در بهار دمای هوا به 35 درجه ی سانتی گراد نیز می رسد.بدین ترتیب بهترین زمانه برای سفر به شهر بنارس، پاییز و زمستان میباشد.